Złamania otwarte to specyficzny rodzaj złamania kości. Towarzyszy mu perforacja tkanek miękkich. Co to oznacza? Przebicie wszystkich warstw skóry, które powoduje nie tylko dotkliwy ból, ale też zwiększa zagrożenie patogenami, które przez tego typu zranienie mają możliwość wniknąć do organizmu i doprowadzić do rozwoju infekcji kości.
Złamania otwarte – jak często się zdarzają?
Na całe szczęście złamania otwarte to zjawisko o wiele rzadsze niż złamania zamknięte. Do przebicia w ten sposób skóry fragmentem pękniętej kości dochodzi najczęściej w wyniku wypadku samochodowego, upadku z bardzo dużej wysokości lub postrzelenia z broni palnej.
Złamania otwarte – jak udzielić pierwszej pomocy?
Złamania otwarte to przede wszystkim bardzo duże ryzyko infekcji. Oznacza to, że pierwsza pomoc przy złamaniu otwartym powinna zostać udzielona jak najszybciej, bez żadnej zwłoki. Jak się do niej zabrać? Wystarczy pamiętać o kilku prostych zasadach.
W pierwszej kolejności świadek złamania otwartego powinien wezwać pomoc i zadzwonić po pogotowie. W żadnym wypadku nie powinien dotykać przebitej skóry. Jeśli ma do dyspozycji zestaw do udzielania pierwszej pomocy, to powinien nałożyć na dłonie jałowe rękawiczki tak, aby w przypadku kontaktu z krwią poszkodowanego nie zarazić się żadną chorobą np. wirusem HIV. Założenie rękawiczek minimalizuje też ryzyko przeniesienia bakterii w okolice rany.
Ranę należy przykryć sterylnym opatrunkiem, następnie tamować krwawienie, ponieważ znaczna utrata krwi stanowi realne zagrożenie dla życia. Do opatrzenia rany można użyć np. podpasek higienicznych. Są one czystsze niż jakakolwiek inna tkanina. Nie wolno w żadnym wypadku wyjmować ciał obcych ze zranionego miejsca.
Absolutnie zabronione jest także samodzielne nastawianie kości. Złamanie otwarte należy jedynie w miarę możliwości ustabilizować poprzez podłożenie pod nie koca, zwiniętej kurtki lub ręcznika. Należy ocenić, czy poszkodowany doznał jakichś innych obrażeń. Jeśli jest przytomny należy z nim rozmawiać i podpytać, czy odczuwa ból także w innych partiach ciała.
Złamanie otwarte – leczenie
Chirurgiczne leczenie tego typu złamania zaczyna się od oczyszczenia rany. Powinno się przeprowadzić operację nastawienia kości tak szybko, jak to tylko możliwe – maksymalnie w ciągu 6 godzin od powstania urazu. Celem operacji jest niedopuszczenie do wystąpienia infekcji kości oraz rekonstrukcja uszkodzonych tkanek miękkich, a także połączenie fragmentów pękniętej kości.
Jeżeli rana w miejscu złamania jest czysta, samo przebicie skóry nie było wielkie, a kość można dobrze połączyć, to operacja polega na ustabilizowaniu kończyny za pomocą metalowych implantów na jej powierzchni lub wewnątrz niej. Następnie miejsce złamania zostaje umieszczone w szynie lub łubku aż do momentu zrośnięcia się kości. W ramach profilaktyki poszkodowany musi oczywiście przyjmować antybiotyk.
Jeśli rana jest duża, a przerwane tkanki miękkie wymagają poważnej interwencji medycznej, to proces leczenia zaczyna się od zewnętrznego ustabilizowania pękniętej kości za pomocą metalowych śrub nad i pod miejscem złamania. Implanty w tym przypadku wystają ponad skórę, ale dzięki temu umożliwiają przeprowadzanie przez lekarza procesu oczyszczenia rany. Metalowe śruby usuwa się dopiero wtedy, gdy można bezpiecznie ustabilizować złamaną kość. Implementuje się wtedy w kończynie wewnętrzne implanty. Czasem jednak lekarze decydują się na ich wyjęcie dopiero na samym końcu procesu zrastania kości. Wówczas konieczna jest kolejna operacja.
Złamania otwarte oraz zamknięte zdecydowanie utrudniają utrzymanie higieny oraz normalne funkcjonowanie. Niezależnie od rodzaju opatrunku, należy chronić go przed wilgocią i uszkodzeniami. Można tego dokonać za pomocą Hexaflex Protector – rękawa ochronnego, który chroni usztywnienia przed wilgocią i zanieczyszczeniami. Umożliwia wzięcie kąpieli lub prysznica. Jest dostępny w kilku rozmiarach na różne kończyny.